O zamanlar ölüm hökmləri icra edilməsə də, qüvvədə idi. Məhkəmələr ağır cinayətlər törədənlərə bu cəza növünü təyin edirdilər. Ölüm hökmü altında yatanlar Bayıldakı "ölüm korpusu”nda saxlanırdılar. Ənənəvi olaraq vəkillər müdafiə üçün vaxt istəyirlər, məhkəmə yekun qərar çıxarmaq üçün növbəti həftəyə təyin edilir. 

Qulinin atası Nəriman Səlifov oğlunun güllələnmə cəzasından qurtulması üçün yollar, vasitəçilər axtarır. O, əvvəlcə hökümət dairələrində ciddi nüfuzu olan bir generalla görüşür, ondan oğlunun barəsində güllələnmə hökmünün çıxarılmaması üçün təsir göstərməyi xahiş edir. General (o, hələ də mühüm vəzifə daşıyır) deyir ki, Nəriman kişi, mənə desəydin ki, oğlunu hansısa rayona icra başçısı, ya da başqa vəzifəyə qoydurum, ona gücüm çatardı, amma sənin oğlun respublikada 1 nömrəli qatı cinayətkardır. Mən onun hökmünün dəyişdirilməsinə kömək edə bilmərəm. 

Sonradan Nəriman kişi yaxınlarına danışırmış ki, generalın yanından çıxandan sonra qan təzyiqi qalxıb və hiss edib ki, artıq gözü yolu görmür. O, başını oturduğu maşının sükanına vurub, oğlunun əldən getdiyini, özünün heç nə edə bilmədiyini ağrı ilə düşünüb. Ancaq qərara gəlib ki, pəs etməsin, yenə də səlahiyyətli, güclü adamlara çıxış yolu axtarsın. 

Ertəsi gün Nəriman Səlifov hansı dairələrə gedib çıxıbsa, məhkəmədə Quliyə güllələnmə hökmü verilmir. Hakim Quliyə 15 il həbs cəzası kəsir. Beləliklə, Qulinin 23 il çəkən məhbəs həyatı başlayır.

///anaxeber.az