İzmir gün batımı, İzmir, çığlık.
Bu kent, başından beri farketmediğimiz,
Gizemin doruğunda, bir büyülü sandık,
Kıpkırmızı güller açar bahçelerinde
İmbat’ında yazılı, mis kokulu sevdalar.
Güzel İzmir’imin dağlarında hüzün var.
Bir öpüş gibidir bu kent uzanır gök yüzüne
Yaşlanmayan bir bahar süzülür yağmurunda.
Körfezinde sakinlik,sıcağında aşk parlar
İzmir’im güzel şehrim,seninle ömrüm artar.
Kimse bilmez, ne sırlar saklarsın güneşinde
Kalplere can verirsin sakin kıyılarında…
Sonsuzluğa giden yol, geçer umutlarından.
Yaşar, canlıdır, gece, gündüz bu şehir
Binlerce yıllık geçmişinden tarihin sesi gelir.
(Attila İlhan)
Bəlkə də türk ədəbiyyatında İstanbuldan sonra şəninə şeirlər qoşulan, gözəlliyi vəsf olunan birinci şəhər İzmirdir. Burada günəşin doğuşu, dənizin sahilə vurduğu ləpələri, qağayıların səsini eşitmək tamam ayrı bir aləmə düşmək deməkdir.
Eyni adlı vilayətin mərkəzi hesab olunan İzmirin qonşuluğunda Çeşmə, Alaçatı, Foca və digər qəsəbələr də yerləşir ki, onların adları da turistlər arasında məşhurdur. Bura sadəcə Türkiyənin özündən deyil, qonşu ölkələrdən, eləcə də dünyanın bir çox yerlərindən qonaq gəlir, Anadolu yarımadasının Egey dənizinə açılan sahilini gəzir, əsrarəngiz gözəlliklə tanış olurlar.
Hazırda şəhərin təxminən 4.000.000 yaxın əhalisi var. Amma şəhərə gələn turistlərin sayı bundan dəfələrlə çox olur.
İnsanın baxdıqca doymadığı İzmir şəhərindən fotosessiyanı oxuculara təqdim edirik.
www.ann.az
Bizi sosial şəbəkələrdə izləyin !
