Sərxan Abbasov 3 ildir ki, Murovda gizir rütbəsiylə hərbçi kimi xidmət edir. O, əks hücum əməliyyatlarının başladığı ilk gün -27 sentyabrda Murov zirvəsi uğrunda gedən döyüşlər zamanı yaralanaraq, qazi olub.
Müharibə və döyüşlərdəki iştirakı barədə Sərxan bunları deyir:
"Döyüşlər başlamamışdan qabaq, ciddi hazırlıqlar gedirdi. Amma, döyüşün nə vaxt başlayacağı barədə məlumat yox idi. Artıq hər şey tamamlanmışdı. Biz mövqelərimizə qalxdıq və döyüş tapşırığımızı gözləyirdik. "
Döyüşdükləri çətin relyefinə görə digər döyüş bölgələrindən fərqləndiyini deyən Sərxan Abbasov bu ərazilərin sərt qayalıqardan ibarət olduğunu və dəniz səviyyəsindən yüksəkdə olduğu üçün döyüşməyin çətin olduğunu bildirir.
O, döyüşə başladıqları anı belə təsvir edir:
" Hücum öncə artilleriya atəşiylə başladı. Sonra isə biz düşmən mövqelərinə doğru irəliləməyə başladıq. Düşmən mövqesinə təxminən 200 metr qalmış artilleriya atəşi dayandı və artıq üzbəüz döyüşlər başladı. Qarşılıqlı atışma başlamışdı. Onlar sağ və sol tərəflərdən atəş açaraq bizi geri qaytarmağa çalışırdılar, lakin buna nail ola bilmədilər. Biz cəmi 20 nəfərdən ibarət olsaq da ermənilər hücuma tab gətirə bilməyərək, postları atıb qaçdılar. "
Özüylə birlikdə 2 döyüşçü yoldaşıyla posta daxil olan Sərxan deyir ki, posta daxil olan zaman düşmən mövqeləri qoyub qaçaraq , geri çəkilib:
"Artıq, yüksəklik bizdə olduğu üçün biz onları rahat görə bilirdik. Qarşı tərəfə dəstək üçün 2 maşın şəxsi heyət gəlsə də, onlar zərərsizləşdirildi. Bunun mənasız olduğunu görərək, onlar geri çəkilməyə məcbur oldu."
Bu ana qədər heç bir itki və yaralı olmadan irəlilədiklərini deyən Sərxan, ilk özünün yaralandığını deyir:
"Mən döyüşün ilk saatlarında yaralandım. Çünki, biz posta girəndə düşmən geri çəkildi və bizi pusquya salaraq, üzərimizə atəş açmağa başladılar. Nəticədə, mən snayperlə vuruldum. Güllə sağ qalça nahyyəsindən qarın boşluğuma daxil olaraq , sol qalça nahiyəsindən sümüyə dəyərək, çıxıb. Məni döyüş meydanından tabor komandirim mayor Rahim Babayev çıxardı. Çox təəssüf ki, o, 4 gün sonra mərmi düşməsi nəticəsində şəhid oldu.”
Yaralı olsa da həmin an baş verənləri yaxşı xatırladığını deyən gizir Sərxan Abbasov deyir ki, döyüş meydanından çıxardılarkən düşmən onların mövqelərini artilleriya atəşinə tutduğuna görə biraz gözlədikdən sonra ordan oradan çıxa biliblər. O, daha sonra Gəncə Hərbi Hospitalına gətirilib.
Tez yaralandığına görə heyfslənən Sərxan döyüşlərlə bağlı bir sıra nüanslara şahidlik edə bilmədiyi üçün təəssüf hissi keçirir:
"Döyüşlərin ilk günündə yaralanb, qazi olmaq mənə pis təsir elədi. Çünki, döyüşçü yoldaşlarımla çox qala bilmədim. 44 günlük müharibədə baş verənləri görmək, döyüşlərdə baş verənlər hamı kimi mənə də maraqlı gəlir. Bunları görmədiyim üçün üzülürəm.”
Ordunun əks hücum əməliyyatlarındakı ruh yüksəkliyindən danışarkən Sərxan deyir ki, rütbəsindən asılı olmayaraq hamı döyüşə sırf əsgər kimi gedib:
"Döyüşlər başlayan zamanı hamı rütbəsini vəzifəsini kənara qoydu. Biz orada nə zabit, nə gizir idik. Biz orada yalnız əsgər idik. Heç kim döyüşə qorxaraq getmədi. Əksinə, hamı həvəslə və ürəklə irəlilədi.”
Sərxan hücumun yalnız hərbi məqsəd daşıdığını , mülki əhalinin hədəf alınmadığını deyir:
"Biz faşist deyilik ki, mülki əhaliyə qarşı cinayət törədək və onlara zərər vuraq, Bizim məqsədimiz yalnız düşməni zərərsizləşdirmək və torpaqarı işğaldan azad etmək idi."
Müharibənin itkisiz ötüşmədiyini deyən Sərxan qeyd edir ki, hücum edən tərəfin Azərbaycan Ordusu olmasına baxmayaraq, Ermənistan ordusu qat-qat çox itki verib:
"Elə bir döyüş yoxdu ki yaralı və şəhidlərimiz olmasın. Hücuma keçən tərəf bizik. Əks hücum zamanı düşmən özünü müdafiə edir, biz onlara hcuma keçirik. Amma, statistikaya baxsaq düşmənlə müqayisədə itkimiz azdır.”
Döyüş başlamazdan öncəki vəziyyəti o, belə təsvir edir:
"Mən hücuma başlamazdan öncə tabor komandiri dedi ki, kim istəyir ailə üzvüylə danışsın. Döyüşə gedirik, hər şey ola bilər. Amma, mən danışmadım. Bəlkə də qəribə gələ bilər. Döyüş başlayan an vəsiyyət də etmədim. Ölümlü qalımlı dünyadı nə vəsiyyət edim ki? Öləcəm şəhid olacam. Onu da gözə alıb getmişdim. Amma, mənə qismət olmadı. Şəhidlik hər kəsə qismət olmur.”
Nəcəf Ruslanoğlu
www.anews.az
