- Xanlar müəllim, 70 yaşınız münasibətiylə baş tutan fərdi sərginizə görə, sizi təbrik edirik. Bu sərginin ekspozisiyası barədə bizə biraz məlumat verərdiniz. 

- Çox sağol, Rüstəm! Sərgidə müxtəlif mövzularda olan 100-ə yaxın şəkil nümayiş etdirilir. Burada rəsm, qrafika, fotokollaj və fotoqrafiyalar sərgilənir. 

- Sadəcə möcüzəydi. Bizim Rəssamlar İttifaqının katibi Rafiq Kərimov mənim yaradıcılığıma həsr olunan şeir oxudu. Sərgiyə baş çəkən ziyarətçilərin sayı kifayət qədər idi, hətta 11 yaşlı nəvəm də gəlmişdi. 

 

- Müəyyən mövzuya həsr olunmuş şəkil seriyaları yaratmaq xoşuma gəlir. Məsələn, vernisajda Macarıstan, Almaniya, Polşa kimi ölkələrə həsr olunmuş qrafik seriyalar təqdim olunub. Rəsmə gəldikdə isə, sərgidə hətta türk motivləri var. Bundan başqa, hədiyyə, Abşeron, Bakı və s. mövzularda da seriyalar təqdim olunub.

 

 

- İş burasındadır ki, ekspozisiyaya daxil olan şəkillər müxtəlif zaman periodlarında çəkilib. Elələri var, ötən əsrin 60-cı illərində çəkilib. Bu seriya retro adlanır. Digər işlər isə son 25 ildə çəkilib. 50 illik yubileyimdə "İçərişəhər”də fərdi sərgim keçirilmişdi. Bu sərgidə nümayiş etdirilənlərin isə 80%-i yeni işlərdir. Sərgi rəssamın öz qarşısındakı öhdəliyi yerinə yetirməsidir. Əlbəttə, əvvəlcə sən özün üçün çəkirsən, amma sonra yaratdıqlarını publikaya göstərmək istəyirsən. Sərgi hər bir rəssam üçün bayram deməkdir. 

- Mən öz həvəs və əhvalımdan asılı olaraq, müxtəlif cərəyanlarda çəkirəm. Bu sərgidə siz ekspressionizm, imressionizm, avanqard, kubizm və s. üslublarda çəkilmiş rəsmlər görə bilərsiniz. Məndə aydın realizm yoxdur. Məsələn, sonuncu zalda mən abstarkt janrda işlərimi sərgilməmişəm.

  

- Bilirsiz, mən buna can atmıram. Mənim üçün əsas olan xəttin və müəyyən tematikanın mövcudluğudur. Əgər işlərimdə estetika yoxdursa, mən sadəcə olaraq, onu qaralayaraq atıram. 

 

- Əlbəttə! Naturadan çəkməyi sevirəm. Məsələn, natürmotları, peyzajları, portretləri. Sonuncu janr olduqca çətindir, çünki rəssam üçün poza verən şəxs özünü necə görmək istəyirsə, şəklin də məhz elə olmasını istəyir. Ancaq mən ayna kimi oxşarlığı sevmirəm, öz istədiyim kimi çəkirəm. Rəsm özümün xoşuna gəlirsə, özümçün saxlayıram (gülür). Təəssüf ki, bu heç də hər zaman insanların xoşuna gəlmir, ancaq nə edəsən...

 

 

- Hər şey qarşına qoyduğun məqsəddən və hədəfdən asılıdır. Məsələn, etüdün çəkilməsinə saat yarım saat, yada biraz az çox vaxt gedir (maksimum 1 saat). İş burasındadır ki, açıq havada işləyirsən, işığın necə tez dəyişdiyini görürsən, ona görə də tələsmək olmaz.  Etüd təsəvvüründə yaranan ilk təəssüratdır, onu tələsmədən kətana köçürməlisən. 

- Yox, bu artıq yekun işdir, ona müdaxilə etmək olmaz. 

 

- İş burasındadır ki, mən işlərimi fırçayla deyil, mağazalar üçün ərzaq torbası üçün material kimi istifadə edilən qəhvəyi kağızla çəkirəm.  Bu yaxmalara fikir verin (Xanlar müəllim barmağıyla şəkillərindən birini göstərir)! Onları fırçayla çəkmək mümkünsüzdür. Bu orijinal effekt üçün ancaq kağızdan istifadə etmək məqbuldur. 

 

- Bəli. Sərgidə mən təkcə rəsmlər deyil, fotolar və fotokollajlar sərgiləyirəm. Mən çoxdandır fotoqrafiya ilə məşğul oluram. Bu işdə mənə peşəkar fotoapparat kömək edir. Əvvəllər, "Fotoşop” proqramı olmayanda, mən fotokollajı əllə, şəkilləri kəsərək etməli olurdum. Bugünü elmi texniki tərəqqinin sayəsində bu iş sadələşib. Bir sözlə, mən müxtəlif çeşidli işlər təqdim edirəm, tamaşaçı ürəyi istəyən şeyi burada tapa bilər...

- Təşəkkür!