Bu günlərdə yolumu şəhərin mərkəzi parklarından birindən - "Sahil" parkından saldım. İlk baxışdan park çox gözəl görünürdü: suçiləyən qurğunun ətrafa səpələdiyi su zərrələri insana rahatlıq, dinclik gətirirdi və sərinliyi də öz yerində. Lakin bağın içərilərinə doğru gedəndə gördüyüm mənzərə məni çox heyrətləndirdi. Gənclər öz rəssamlıq qabiliyyətlərini buradakı ağacların gövdəsində sınaqdan keçirmişdilər. Hələ adını bilmədiyim bir ağac vardı ki, kökündən ta yuxarıya qədər tamamilə yanıb qaralmışdı. Şəhərin düz mərkəzində, özü də hüquq mühafizə orqanının qabağında (parkın yaxınlığında Bakı şəhər Prokurorluğu yerləşir - F.N.) yerləşən parkdakı bu vəziyyət ürəkaçan deyildi. 

Təəssüflə buranı tərk etməyə hazırlaşırdım ki, parkın sonluğunda insanın gözünü oxşayan bir mənzərə ilə qarşılaşdım: topa-topa göyərçinlər qanad çalıb uçuşur, onlara tamaşa edən bir neçə şəhər sakini isə quşlara yem atırdılar, hamısının da simasında xoş bir təbəssüm vardı...